Czy np. o Hasie masz takie samo zdanie? Bo on faktycznie TYLKO ekranizował, Wajda zas od czasu do czasu coś nie na podstawie książki zrobił (oba "Człowieki").

Już kiedyś o tym mówiłam, ale się powtórzę. Bardzo proszę nie porównywać (a w zasadzie nie uważać za takie samo "ekranizowanie") Wajdy i Hasa, bo to dwie zupełnie różne strategie. Wajda brał teksty klasyczne, stosunkowo łatwe do przeniesienia i raczej nic nie "dodawał" (poza "Ziemią...", ale o tym taż już mówiłam). Has brał teksty mało znane (kto dziś słyszał o Kijowskim, czy Uniłowskim), czasem nawet słabe lub bardzo trudne do przeniesienia. A z jednego nawet udało mu się zrobić klasyka do spółki z Ficowskim (ten ekranizacja, drugi prace teoretyczno-literackie), bo chociaż dziś trudno w to uwierzyć, na początku lat 70-tych Schulz był w Polsce praktycznie nieznany lub zapomniany.
I serio, jak ktoś stawia tych dwóch panów obok siebie, to robię się agresywna, bo Wajda przy Hasie to szczyl i partacz, natomiast rozpatrywany osobno to znośny, aczkolwiek średni reżyser.

Przecież ja nie przyrównuję Wajdy do Hasa. Kolega założyciel tematu stwierdził, że ekranizowanie literatury nie zasługuje na miano "artyzmu filmowego", nie wspomniał ani słowem o strategii owego ekranizowania. Pytanie o miejsce Hasa w świetle tego zarzutu wydaje mi się na miejscu.

Człowieku - czytaj, co napisałeś: "on TYLKO ekranizował, Wajda zas od czasu do czasu coś nie na podstawie książki zrobił" - w tym momencie postawiłeś ekranizowanie jednego i drugiego na równi, a miedzy nimi jest przecież przepaść. Dodam jeszcze, że z tego wynika, że Wajda jest nawet lepszy, bo "od czasu do czasu coś nie na podstawie książki zrobił".
Nie siedzę w głowie Teda, ale wydaje mi się, że jemu też nie o stricte ekranizacje chodziło, ale o, co jak sam nazwał, "kino dla szkół". I nigdzie tam nie ma, że "ekranizowanie literatury nie zasługuje na miano "artyzmu filmowego"", ale raczej że właśnie ekranizowanie literatury w wersji "kino dla szkół" nie zasługuje na miano "artyzmu filmowego".

"Wajda brał teksty klasyczne, stosunkowo łatwe do przeniesienia i raczej nic nie "dodawał".
O to mi właśnie chodzi. Styl Wajdy ? brak. Has ? to filozof i wizjoner w jednym, dodałbym jeszcze malarz wyrazu filmowego. On szukał, dla mnie ten ktory nie szuka nie zasługuje na miano arysty. Z czym do gości, gdzie Wawelajda ? Koniunkturalizm, wyrachowanie i jeszcze te legendy, że podbiera pomysły od studentów. Nie trzeba nie wgłębiać w analizę twórczości obu, nie widzisz różnicy klas ? To jak z urodą, patrz, masz na jednej szali: Magda Mielcarz i Edyta Jungowska. Hmm niby słodkie obie, kobiece , ale prawie robi różnice. Ta pierwsza to naturalne piękno, ta druga to "miła aktorka". I tak jest z oceną wielkości reżyserów, inny przyklad, mówią Wajda to ktoś, Polański to ktoś, a jednak nie. Rzemieślnik i ARTYSTA. To kwestia też wyczucia, wrażliwości widza.

Teraz wyraziłeś się jasno i składnie. Pozdrawiam

Artystą się nie jest, artystą się bywa i to bardzo rzadko. Każdy reżyser to rzemieślnik i oni nie uznają tego za obelgę. Możesz go ustawiać na swojej "palecie", gdzie chcesz, ale nie opowiadaj, że zrobił tylko ekranizacje literatury bo to grube pierdoły. Może spróbuj zobaczyć te, które ekranizacjami nie były.

Nie, nie o to mi chodziło, nie zrozumieliśmy się. Nie wartościuję filmów w oparciu o to czy są oryginalnym pomysłem czy nie (z nielicznymi wyjątkami), jak również reżyserów w zależności od tego na ile ich filmy są ich autorskim dziełem. Odniosłem natomiast wrażenie, że tak robi Wielki_Ted, więc zadałem proste pytanie - prowokację. I tyle.

Prowokacja prowokacją, tylko, jak to mówią, "gdzie Rzym a gdzie Krym". Gdybyś tu użył kogoś podobnego poziomem Wajdzie, to nie odezwałabym się słowem.

Niestety nie znam żadnego innego reżysera, który nie zrobiłby ani jednej nieekranizacji ;-)

Quentin Tarantino

...
Tarantino robi wyłącznie ekranizacje? Piłeś coś?

Pulp Fiction Wściekłe Psy Django Bękarty Wojny Urodzeni Mordercy Prawdziwy Romans Od Zmierzchu Do Świtu gdzie znajdę takie książki ?!

...

Czy ty potrafisz czytać? Podałeś mi Tarantino, który wyłącznie filmy na podstawie oryginalnych scenariuszy (zatem nieekranizacje) robi, podczas gdy ja pisałem o reżyserach, którzy właśnie wyłącznie ekranizacjami się parają... "reżysera, który nie zrobiłby ani jednej nieekranizacji" - podwójne przeczenie to zbyt wielkie wyzwanie dla ciebie?

Ja zrozumiałem to tak że nie znasz żadnego reżysera który nie nakręcił ekranizacji napisałem że Quentin Tarantino z tych filmów które oglądałem żaden nie był ekranizacja

No więc źle to zrozumiałeś... Wyraźnie przecież napisałem, że chodzi o reżyserów NIErobiących NIEekranizacji w ogóle.

Opowiedz jeszcze jakim łatwym do adaptacji filmowej jest tekst "Wesela".

Bardzo łatwym, przecież to dramat, już rozpisany na dialogi, gotowy do użytku od zaraz, ale i to musiał sknocić. Swoją opnię na ten temat wyraziłam w innym miejscu, więc nie będę się powtarzać, a zainteresowanych odsyłam
http://www.filmweb.pl/film/Wesele-1972-1122/discussion/Co+to+za+ocena+Jestem+w+s zoku,817392

Nic nie jest łatwe do przeniesienia!!!! Słaby reżyser (lub w gorszym okresie twórczości - np. Hoffman i Ogniem i mieczem, albo Kawalerowicz i Quo Vadis) spier... wszystko, a geniusz potrafi wyciągnąć maxa z byle chłamu (np Chmielewski z książki Przygody kanoniera Dolasa)

"Wszystko na sprzedaż" też nie jest ekranizacją książki.

Fakt. Warto dodać, że to jedyny w pełni autorski film Wajdy, tj. taki, do którego sam napisał scenariusz.

Według twojego rozumowania Kubrick jest słabym reżyserem

Nie, wg mojego rozumowania Kubrick to geniusz.

Adaptacją jakiej literatury jest "Wszystko na sprzedaż"?

Dokładnie fajnie by było żeby nakręcił własny film bo nie można powiedzieć że jego adaptacje są złe

zawsze jak podróżuję po Europie zaglądam do księgarń lub bibliotek. Często natykam się na książki zawierające sylwetki najwybitniejszych reżyserów w historii kina. Z Polski jest przeważnie dwóch: Wajda i Kieślowski. Tyle w temacie.

A Polański???

Polański dosyć często, ale nie zawsze.

Polański jest postrzegany jako Francuz przez zagranicznych.

Niektórzy Francuzi nadal myślą, że u nas po ulicach chodzą białe niedźwiedzie...

To jest dobre. Polacy postrzegają go za polskiego reżysera, bo się u nas wychowywał i zaczynał karierę. Zachód uważa go za reżysera francuskiego. A tak naprawdę jest żydowskim reżyserem. (BTW Polański jest świetny, dużo lepszy od Wajdy)

co to znaczy "żydowski reżyser"? izraelski? Czy każdy reśyser pochodzenia żydowskiego jest uznawany za reżysera "żydowskiego" (Steven Spielberg? Woody Allen? bracia Coen?)

Są takie dobre wzorce do naśladowania: Ustawy Norymberskie.

No cóż, Wałęsa zawsze był zerem. Nigdy nie zrobił jeszcze dobrego filmu, to typowy polski propagandysta, który chcę uchodzić za wieszcza. Miernota reżyserska, zakłamana i bez umiejętności prowadzenia fabuły po prostu. Chociaż to nie jest żadna obelga w kontekście Polski, bo w Polsce w ogóle nie ma dobrych reżyserów.

Chyba Wajda anie Wałęsa :p

:p:p:p

Nie mogę się z Tobą zgodzić. Nie wyobrażam sobie polskiego kina bez "Kanału" "Popiołu i diamentu" (Kamienie Polskiej Szkoły Filmowej). "Popiołów" (Wielkie kino rozdrapujące rany), "Człowiek z marmuru - czołowy reprezentant Kina Moralnego Niepokoju. Dalej "Panny z Wilka" , "Brzezina" i ich malarskość i muzyczność, "Katyń" film na który Polska czekała tyle lat... CZEGO CHCIEC WIĘCEJ?

Kolego w twoim top 8 jest : Lot nad kukułczym gniazdem,Ben Hur,Dawno temu w Ameryce,Spartakus,Dziecko Rosemary. wszystkie te filmy łączy jedno są ekranizacją literatury. Więc hipokryto nie krytykuj Wajdy za robienie ekranizacji skoro prawie wszystkie twoje ulubione filmy są na podstawie jakiejś powieści. Dodam jeszcze że dzisiaj hollywood stoi ekranizacjami i wiele z nich dostaje oskary.

Wybitni reżyserzy za to doceniali filmy Wajdy. .Steven Spielberg (zgłaszając Andrzeja Wajdę do honorowego Oscara ):
Przykład Andrzeja Wajdy przypomina nam, twórcom filmowym, że czasem historia może wystawić naszą odwagę na niespodziewaną i poważną próbę, że widzowie mogą oczekiwać od nas podniesienia na duchu, że możemy stanąć przed koniecznością zaryzykowania kariery w obronie godności naszych społeczeństw.
Martin Scorsese (w „Guardianie”, 2015): Scorsese: „Na filmach Wajdy uczyłem moich aktorów.” Dalej Scorsese mówi
„Oglądając każdy z filmów Wajdy, byłem pod wrażeniem jego mistrzostwa. Z [wojennej] trylogii Wajdy największe wpływ wywarł na mnie „Popiół i diament”. Zapowiadał on nadejście wielkiego reżysera. To był jeden z ostatnich filmów pokazujących prawdziwe dziedzictwo tego, jak wpłynęła wojna na Wajdę i na jego naród.Był dla nas wprowadzeniem do całej szkoły filmowej związanej z tym, co produkowała kinematografia Związku Radzieckiego, ale wyraźnie od tego różnej. Dał nam także Zbyszka Cybulskiego, wybitnego aktora i nową ikonę pokolenia.”
Ingmar Bergman (w liście do Wajdy, gdy ten odbierał w 1990 r. Europejską Nagrodę Filmową za dokonania życia):
„Pańska sztuka nie byłaby możliwa bez miłości. W każdym ujęciu, w każdej scenie, Pańska sztuka promieniuje miłością do swego zawodu, do swego kraju i do człowieka. Jest Pan jednym z ostatnich, którzy wciąż walczą o kulturę europejską, wierni do śmierci swojej wizji. Jestem dumny, że ja również mogę brać udział w tej walce i ściskam Pana gorąco.”
Jarosław Iwaszkiewicz (w liście do Wajdy z Paryża o „Brzezinie”):
„Uważam, że tak pięknie to zrobiłeś, jak pisał „New York Herald” – wiernie duchowi Iwaszkiewicza. A wszystko Twoje w tym filmie (Malczewski, cała Wielkanoc) tak cudownie zlewa się z moim. Bardzo Ci jestem za to wdzięczny i niezmiennie podziwiam twoja intuicję, Twoją twórczość, wszystko to, co sprawiło, że moje opowiadanie stało się Twoim filmem. To, co napisałeś o „Pannach z Wilka”, szczególnie mnie uderzyło: tyle światła. Tak, to jest to”. Natomiast Elia Kazan tak powidział, gdy spotkał w Paryżu Wajdę „Czy to pan zrobił film, który dzieje się w ciągu jednej nocy?”, pomyślałem natychmiast, że chodzi o „Popiół i diament”. Okazało się, że miał na myśli „Wesele”: „Kto panu napisał taki dobry scenariusz?”. I co z tego, że lektury, a poza tym byl wyśmienitym reżyserem teatralnym dokumentalistą np „Umarła klasa” o Kantorze i jego teatrze. Jest w internecie o tym dla czego w filmie Lotna z szabelka na czołgi, Wajda dokadnie to wyjaśnia, odpowiadając na pytanie zadane przez młodego człowieka, o ekranizacji lektór też mówi. Linku do tego nie podam, bo uważam, ze trzeba się trochę wysilić, a jak się chce to się znajdzie. Jest nawet o słynnym przedstawieniu Wajdy z Teatru Satarego „Biesy”, o wspaniałych recenzjach i sukcesie po wystawieniu spektaklu w Londynie, Pozdrawiam

Piłat i inni był na przykład inspirowany tylko jednym z wątków powieści Michaiła Bułhakowa pt. Mistrz i Małgorzata. Wajda nie tylko go wyreżyserował, ale napisał scenariusz, zrobił kostiumy i scenografię.
Ekranizacjami książek parali się wielcy reżyserzy jak np: Milos Forman na podstawie książki Kena Keseya nakręcił Lot na kukułczym gniazdem, Sydney Pollack Firma - kinowa wersja powieści Johna Grishama, Ojciec chrzestny - mafijna trylogia wszechczasów autorstwa Mario Puzo w reżyserii Francisa Forda Coppola, Raport pelikana - podstawie książki Johna Grishama reżyser Alana J. Pakula, Robert Zemeckis zrobił Forresta Gumpa, a Absolwenta na podstawie książki Charlesa Webba, wyreżyserował Mike Nichols. A Mechaniczna pomarańcza (1971 na podstawie powieści Anthony'ego Burgessa (1962) wiadomo Stanley Kubrick, Kubrick nakręcił też Lśnienie na podstawie książki Kinga, to była znienawidzona przez Kinga ekranizacja Pierwszym pełnometrażowym dziełem Kubricka była adaptacja powieści Clean Break Lionela White’a (Pocałunek mordercy był ostatnim filmem reżysera opartym na oryginalnym pomyśle – wszystkie późniejsze dzieła Stanleya Kubricka były adaptacjami powieści lub opowiadań. Adaptacja powieści Paths Of Glory (Ścieżki chwały) Humphreya Cobba.

Pocałunek mordercy był ostatnim filmem reżysera opartym na oryginalnym pomyśle, wszystkie późniejsze dzieła Stanleya Kubricka były adaptacjami powieści lub opowiadań.

https://www.youtube.com/watch?v=xxYGv4dTny8